De tijd tussen twee opeenvolgende hoogste standen van de zon aan de hemel (bovenculminatie) noemt men de ware zonnedag. Deze tijdsduur is in de loop van het jaar aan duidelijke schommelingen onderhevig; daarom werkt men met een fictieve „middelbare zon”, die volkomen gelijkmatig langs de equator loopt.
De tijd tussen twee opeenvolgende hoogste standen daarvan heet de middelbare zonnedag. Deze dag is verdeeld in vierentwintig uren, ieder van zestig minuten, en iedere minuut in zestig seconden. Daar ook de asomwenteling van de aarde niet helemaal regelmatig geschiedt, heeft men voor de allernauwkeurigste tijdsbepaling een nieuwe seconde ingevoerd, en wel het 31 556 925,974ste deel van het zonnejaar 1900. De tijd die de zon bij haar weg aan de sterrenhemel van lentepunt tot lentepunt nodig heeft, heet tropisch jaar, het is ongeveer 365! dag lang. Een kalenderjaar kan slechts een geheel aantal dagen tellen, in het geheel dus 365. Ieder vierde jaar, schrikkeljaar, telt 366 dagen (Juliaanse kalender 46 v.
Chr.). In iedere vier eeuwen moet men drie schrikkeljaren laten vervallen en wel in de jaren 1700 1800 1900 2100 2200 2300, enz. (Gregoriaanse kalender, 1582).
