[1772-1833] wordt de 'Vader van het moderne India' genoemd, een zeer begaafd man, die o.a. het Perzisch, Arabisch en Sanskriet beheerste. Hij werkte een tijd met de christelijke missionarissen samen en vertaalde de Bijbel in het Bengali.
Later verdedigde hij het Hindoeïsme echter tegen, volgens hem, ongefundeerde aanvallen van de kant van de christenheid. R. was het die in 1828 de Brahmo Samaj oprichtte, een groep Bengalis die iedere week samenkwam om de Upanishads te bestuderen. Deze Brahmo Samaj beleefde haar hoogtepunt onder het intelligente leiderschap van Keshab Chandra Sen [die een zeer innige vriendschap had met Ramakrishna, maar nog vóór Ramakrishna kwam te overlijden], maar ging ten slotte onder toen Keshab een nieuwe Godsopenbaring begon te prediken. R.R. heeft veel gedaan op het gebied van maatschappelijke hervorming. Zo kwam er tijdens zijn leven eindelijk een eind aan de weduwenverbranding en werden er nog tal van krachtige maatregelen genomen om aan absurde tradities een eind te maken.
