[1875-1961]. Na zijn schoolopleiding in Bazel begon hij zijn loopbaan als psychiater.
Na een korte studie in Parijs werd hij leerling van Bleuler, terwijl in 1907 zijn persoonlijke ontmoeting met Sigmund Freud plaatshad, maar hun wegen in 1913 weer uiteengingen. Door zijn onderzoekingen over het Onbewuste, wist j. zich genoodzaakt te gaan reizen, om zodoende in direct contact te kunnen komen met de primitieven. Als geen ander heeft hij de godsdienstpsychologie uitgediept en uiterst belangrijk zijn zijn commentaren op 'Das Geheimnis der Goldenen Blüte' van Richard Wilhelm en 'Het Tibetaanse Dodenboek', zoals opnieuw bewerkt door W. Y. Evans Wentz. Uit: 'Herinneringen dromen gedachten': 'De beslissende vraag voor de mens is: ben ik op de oneindigheid betrokken of niet? Dit is het criterium van zijn leven.
Slechts indien ik weet, dat het onbegrensde wezenlijk is, verschuif ik mijn belangstelling niet naar futiliteiten en dingen die elke essentiële betekenis missen. Tenslotte ligt de waarde van de mens alleen in het essentiële en als men dat niet belichaamt, heeft men zijn leven verdaan. Ook in de verhouding tot anderen geeft het de doorslag, of het onbegrensde er al dan niet in tot uitdrukking komt.' Zie: Mandala.
