Sint Bernardusgesticht - Het Sint Bernardusgesticht, verzorgingshuis dat de gehele Nieuwe Passeerdersstraat tussen Marnixstraat en Singelgracht aan één zijde beslaat, is in 1914 opgetrokken. Het werd gebouwd op de plek van de Amstel-suikerraffinaderij aan de Marnixstraat, waarvan op 7 jan. 1913 de sloop begon. Het uitstekend geoutilleerde gebouw is in de plaats gekomen voor een ouder, dat op het terrein gestaan heeft van het v.m. klooster van de Nieuwe Nonnen aan de Oude Turfmarkt*. Een deel van dit klooster was na de Alteratie* bij het Binnengasthuis* gekomen.
Om de kloosterhof ten zuiden daarvan werd een aantal kleine huisjes gebouwd, het Gasthuishofje genaamd, dat door een poortje, nu nog naast het Allard Pierson Museum* te zien, toegankelijk was. In 1840 kwam het hofje in handen van Bernardus Lambertus van Hees, die er het Sint Bernardusgesticht vestigde, dat in 1852 uitgebreid werd met een nog intact gebleven gebouw van het oude klooster, voordien in eigendom van het gasthuis. In 1914 werd dit gesticht dan door het huidige vervangen, dat tussen 1962 en 1972 inwendig geheel verbouwd en gemoderniseerd is. De aan de Marnixstraat gelegen vleugel werd gesloopt; in ongeveer dezelfde bouwhoogte als die van het bestaande gebouw werden er zes in plaats van vier verdiepingen opgetrokken.
