is een stel kaarten waarop de sterrenhemel afgebeeld staat. Op de atlassen uit vroegere tijd, zoals bijv. de Uranometria van Bayer (1603) of de in globe-vorm vervaardigde kaarten van de Nederlander Blaeu, placht men behalve de heldere sterren tevens uitvoerige tekeningen of schilderingen van de mythologische personen, dieren en voorwerpen, waarnaar de sterrenbeelden genoemd waren, aan te brengen.
In de tegenwoordige tijd laat men deze achterwege en beperkt men zich tot de posities der sterren, de grenzen der sterrenbeelden en soms enige verbindingslijnen om het herkennen der sterrenbeelden te vergemakkelijken.Naast atlassen, die alleen de helderste, of alle met het blote oog zichtbare sterren afbeelden, bestaan er ook kaarten, zoals die der Bomer Durchmusterung en de Uranometria Argentina, die enige honderdduizenden zwakke sterren over de gehele hemel afbeelden. In de laatste tijd zijn daarnaast nog een aantal kaarten verschenen, die nog veel grotere aantallen sterren (tot ongeveer de 15de en de 17de fotografische grootte) afbeelden, nl. de kaarten van de Carte du Ciel, de Franklin Adams Charts en de door de sterrenwacht der Unie van Zuid-Afrika uitgegeven vergrote reproducties dezer laatste kaarten. Een nog veel verder (tot de 20ste grootte) reikende atlas wordt thans op de Palomar Sterrenwacht in Californië vervaardigd; hij zal uitgegeven worden in samenwerking met de National Geographic Society. Goede atlassen van de met het blote oog zichtbare sterren zijn bijv. Schürig’s Himmelsatlas en Norton’s Star atlas. Ter algemene eerste oriëntatie aan de hemel is een draaibare sterrenkaart aan te raden, waarmee men voor iedere gewenste tijd van het jaar en van de nacht een afbeelding van de op dat ogenblik zichtbare sterrenhemel kan verkrijgen (bijv. ir Ten Houte de Lange’s Draaibare Sterrekaart voor Nederland). Zeer geschikt hiervoor zijn ook de kaarten in de jaarlijks door de Vereniging voor Weeren Sterrenkunde uitgegeven Sterrengids (verder z sterrenbeelden en stercatalogus).