hertog van Dalmatië (sedert 1807), maarschalk van Frankrijk (sedert 1804) (St-Amans-la-Bastide, Tarn, 29 Mrt 1769 - 26 Nov. 1851), was sinds 1786 in dienst, droeg in 1805 tot de overwinning van Austerlitz bij, commandeerde in 1806 bij Jena de rechtervleugel en streed van 1808-1813 in Spanje. Van 1814-1815 was hij minister van Oorlog onder Lodewijk XVIII, daarna weer chef van de generale staf van Napoleon.
Daarna woonde hij tot 1819 als emigrant te Düsseldorf. Na de Julirevolutie was hij weer minister van Oorlog (tot 1834), van 1839-1840 minister-president en minister van Buitenlandse Zaken. Eindelijk tot 1847 minister van Oorlog. Soult’s Mémoires (3 dln, 1854) zijn uitgegeven door zijn zoon. Zijn geboorteplaats St-Amans-la-Bastide werd later naar hem St-Amans-Soult genoemd.Lit.: A. Combes, Histoire anecdotique de Jean-de-Dieu-Soult (1869); Clerc, Campagne du Maréchal S. dans les Pyrénées occidentales en 1813/’14 (1893); K. Bleibtreu, Marschall S. (1902); L. Chardigny, Les maréchaux de Napoléon (1946).
