Engels schrijver en geestelijke, voorvechter van de Katholieke emancipatie (Woodford 3 Juni 1771 - Londen 22 Febr. 1845), studeerde te Oxford theologie, filosofie en medicijnen en was redacteur van de eerste nummers van de invloedrijke Edinburgh Review. Zijn briljante geest, humor en welsprekendheid maakten hem gezien in het Londense gezelschapsleven en stelden hem korte tijd in staat invloed uit te oefenen op politiek gebied.
Als Whig zat hij bij de Tory-regering evenwel in de verkeerde hoek en hij heeft een groot deel van zijn leven op een standplaats in de provincie moeten doorbrengen. Beroemd zijn de Peter Plymley’s Letters (1808) waarin hij de anti-Katholieken belachelijk maakte.
Bibl.: Sermons (2 dln, 1809); Works (3 dln, 1839).
Lit.: G. W. E. Russell, S. S. (1905); G. W.
Bullett, S. S., a Biogr. and a Selection (1950).
