Duits scheikundige (Baden-Baden 18 Oct. 1799 - Bazel 29 Aug. 1868), was sinds 1828 hoogleraar in de chemie te Bazel. In 1839 ontdekte hij het ozon en in 1844 de activering der zuurstof bij de langzame oxydatie van de phosphorus, eveneens onder vorming van ozon.
Hij heeft ook tal van andere onderzoekingen gedaan, die technisch van groot belang waren, zo bereidde hij schietkatoen en verkreeg, door oplossing van dit laatste in een mengsel van aether en alkohol, het collodion, dat op zijn aanbeveling in de heelkunde gebezigd werd (1845). Later hield hij zich vooral bezig met de studie der oxydatieverschijnselen.Bibl.: Das Verhalten des Eisens zum Sauerstoff (1837); Beiträge zur physikalischen Chemie (1844); Ueber die Erzeugung des Ozons (1844); Ueber die langsame und rasche Verbrennung der Körper in athmosphärischer Luft (1845).
