Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 06-08-2022

Jean louis vaudoyer

betekenis & definitie

Frans dichter en romanschrijver (Plessis-Piquet, Seine, 10 Sept. 1883), brengt in zijn verzen fijngevoelige herinneringen aan de in Wereldoorlog I gevallen dichter en vriend Paul Drouot (La Stèle d’un ami, 1916) of evocaties van het hem dierbaar Italië (l’Album italien, 1922). Een heimwee naar de tijden van weleer, toen elegante mensen nog vrije tijd hadden voor het beleven van hun amoureuze sensaties voelt men in zijn romans, die hij bij voorkeur laat spelen in Aix, Versailles of Venetië.

Deze schrijver van poëtische reisbeschrijvingen, zelf zoon, kleinzoon en achter-kleinzoon van architecten, ontplooide zijn veelvuldige talenten ook als medewerker aan de Russische balletten van Diaghilev, als museumdirecteur en als leider van het Théâtre-Français.Bibl.: Poëzie: Stances et Elégies (1908); Suzanne et l’Italie (1909); Poésie 1906-1912 (1913); Rayons croisés, poésies 19131921 (1921). Romans: Les Compagnons du rêve (1906); L’amour masqué (1908); La Bien-aimée (1909); La Maîtresse et l’amie (1912); Les Permissions de Clément Bellin (1919); Le dernier rendez-vous (1920); Raymonde Mangematin (1925); Laure et Laurence (1931) enz. Reisbeschrijving: Les délices de l’Italie (1924); Beautés de la Provence (1926); Nouvelles beautés de la Provence (1929); L’Italie retrouvée (1950).

< >