Frans Protestants godgeleerde (Dieppe 4 Nov. 1826 - Parijs 25 Oct. 1906), was van 1851-1872 Waals predikant te Rotterdam en verdedigde, in tegenstelling tot Allard Pierson, het blijven der liberalen in de Kerk. In 1880 werd hij hoogleraar in de godsdienstgeschiedenis aan het Collège de France en de voornaamste vertegenwoordiger der critische theologie in Frankrijk.
Toen in 1885 de Katholieke faculteiten aan de staatsuniversiteiten in Frankrijk werden opgeheven en aan de École des Hautes Études een „section d’histoire et de critique religieuse” werd ingesteld, benoemde men Réville en zijn zoon Jean aldaar als „directeurs d’études”.Bibl.: Théod. Parker (1865); De la rédemption, études historiques et dogmatiques (1859); Essais de critique religieuse (1860); Histoire du dogme de la divinité de Jésus-Christ (1868); Histoire du diable (1869); Prolégomènes de l’histoire des religions (1880); Les religions des peuples non civilisés, 2 dln (1883); Les religions du Mexique (1885); La religion chinoise (1888); Jésus de Nazareth, 2 dln (1897).
Lit.: J. Marty, A. R., sa vie, son œuvre (1912).
