Ziebland (Georg Friedrich), een verdienstelijk bouwkundige, geboren te Regensburg den 7den Februarij 1800, ontwikkelde zich te Mönchen onder de leiding van Johann Maria Quaglio en vervolgens aan de Académie onder die van Fischer en daarna onder die van Gärtner. De talrijke gebouwen, die zijn leermeester Fischer deed verrijzen, verleenden hem eene ongemeene practische bekwaamheid, en het gebouw van den Koninklijken en nationalen schouwburg te München werd na den dood van Fischer door hem voltooid. Koning Lodewijk I schonk hem de noodige ondersteuning voor eene studiereis naar Italië (1827—1829), en hij ontving daarbij den bepaalden last, den bouwtrant der basilica’s naauwkeurig gade te slaan. Na zijn terugkeer in Beijeren werd hij lid der bouwkundige commissie in het ministérie en deed in 1831 het gebouw voor de grondbelasting in rondbogenstijl verrijzen, alsmede het gedenkteeken in spitsboogstijl bij Aibling.
Zijn fraaiste kunstgewrocht echter is de basilica te München, gewijd aan den heiligen Bonifacius, een karakteristiek gebouw, in 1835—1848 opgetrokken, met het Bonifaciusklooster en het daaraan grenzende tentoonstellingsgebouw. Na den dood van Quaglio voltooide hij den burgt Hohenschwangau en na den dood van Ohlmüller belastte hij zich met het bouwen van de Aukirche. Hij werd professor in de bouwkunst aan de Académie, zag zich benoemd tot opperbouwraad en overleed te München den 24sten Julij 1873.
