Souza-Botelho (Adelaïde, markiezin van), geboren Filleul, eene Fransche schrijfster, aanschouwde het levenslicht op den 14den Mei 1761 op het kasteel Longpré in Normandië, trad in 1784 in het huwelijk met den graaf Flahault, vlugtte, nadat deze in 1793 te Arras geguillotineerd was, met haren zoon (later generaal Flahault) naar Engeland en zag zich aldaar genoodzaakt door de pen in haar onderhoud te voorzien.
Daardoor ontstonden : „Adèle de Sénanges ou lettres de lord Sydenham (1794)”, — en de roman: „Emilie et Alphonse (1799, 3 dln)”. In 1798 vertrok zij weder naar Parijs, trad er in het huwelijk met den Portugéschen gezant Joze Maria de Botelho, die zich door eene prachtuitgave van „Os Lusiados" jegens de letterkunde van zijn vaderland verdienstelijk had gemaakt, en schreef vervolgens: „Charles et Maria (1802)”, — „Eugène de Rathelin (1808, 2 dln)", — „Mémoires de la familie du comte de Revel (1811, 3 dln)”, — „Mademoiselle de Tournon (1820, 2 dln)”, — „La comtesse de Fargy (1823, 4 dln)”, enz.
Zij overleed te Parijs den 16den April 1836, en hare „Oeuvres complètes” zijn bij herhaling uitgegeven.
