Regnard (Jean François), een Fransch blijspeldichter, geboren te Parijs in Februarij 1655, begaf zich na de voleindiging zijner studiën naar Italië, werd den 4den October 1678 op de terugreis naar Marseille door Algerijnsche zeeroovers gevangen genomen en te (Constantinopel als slaaf verkocht, doch na verloop van eenige jaren tegen betaling van losgeld op vrije voeten gesteld. Met eene Provençaalsche schoone, die met hem de slavernij had gedeeld, begaf hij zich nu naar Parijs, terwijl haar echtgenoot als slaaf te Algiers achterbleef. Weldra meende hij na het berigt van het overlijden van laatstgenoemde het toppunt zijner wenschen te bereiken, toen de doodgewaande plotselijk verscheen. Nadat hij hierop, ten einde zijn verdriet te overwinnen, een togt naar Zweden volbragt had, vestigde hij zich bij Dourdan in het departement Seine et Oise en overleed aldaar den 5den September 1709.
Hij wordt na Molière voor den besten Franschen blijspeldichter gehouden. Van zijne 25 stukken bleven sommige, bijv. „Le joueur”, „Le distrait", „Le retour imprévu”, „Les Menechmes” en „Le légataire universel”, tot nu toe op het repertoire, en Voltaire verklaart, dat degene, die in Regnard geen behagen schept, niet waardig is Molière te bewonderen. Trouwens zijne stukken onderscheiden zich door ongemeene geestigheid, door zuiverheid van taal en door keurigheid van dialoog Ook heeft men hekeldichten en eene reisbeschrijving van zijne hand. zijne gezamenlijke werken zijn bij herhaling uitgegeven.
