Lieber (Frans), een uitstekend Duitsch geleerde in Noord-Amerika, geboren te Berlijn den 18den Maart 1800, vormde zich aldaar tot officier van gezondheid en nam in 1815 dienst onder de vrijwillige jagers bij het regiment Kolberg. Hij streed bij Ligny en Waterloo en werd bjj de bestorming van Namen zwaar gewond. Na zijn terngkeer te Berlijn wijdde hjj zich weder aan de studie en werd een ijverig leerling van John. In 1819 als volksmenner in hechtenis genomen, verkreeg hij na verloop van 4 maanden zijne vrijheid met het verbod om eene Pruissische universiteit te bezoeken.
Hij begaf zich daarop naar Jena, waar hij promoveerde. In 1820 ontving hij wel is waar verlof om zjjne studiën voort te zetten, maar het gestadig toezigt der politie was hem zóó lastig, dat hij weldra naar Dresden vertrok. In het najaar van 1821 ging hjj naar Marseille, waar hjj zich als philhelleen naar Griekenland inscheepte. Na eenige maanden, waarin hij ter prooi was aan gebrek en ellende, zag hij zich genoodzaakt naar Italië terugtekeeren, alwaar hij te Home ten huize van Niebuhr eene gastvrije woning vond. Hier schreef hij zijn: „Tagebuchmeines Aufenthalts in Griechenland im J. 1822 (1823)”. Met Niebuhr ging hij voorts naar Duitschland, waar hjj, in spijt der toezegging, dat hjj in Pruissen ongehinderd zou kunnen wonen, door de politie vervolgd en in 1824 naar Köpeniek gebragt werd, totdat hij door tusschenkomst van Niebuhr zijne vrijheid herkreeg. Daarop gaf hij onder den pseudoniem Franz Arnold zijne: „Wein-und Wonnelieder (1826)” in het licht. Toen hij echter vernam, dat hjj op nieuw met den kerker bedreigd werd, nam hij in 1825 de wijk naar Engeland en vertoefde een jaar te Londen, waar hij door het geven van onderwijs in zijn onderhoud voorzag.
In 1827 vertrok hij naar de Vereenigde Staten en hield er in onderscheidene steden voorlezingen over staatkunde en geschiedenis. Ook stichtte hij te Boston eene zwemschool en gaf vervolgens de merkwaardige: „Encyclopaedia Americana (1829—1833, 13 dln)” in het licht. In 1835 werd hij hoogleeraar in de geschiedenis en staatswijsbegeerte te Columbia in Zuid-Carolina, waar hij als leeraar en schrijver ijverig werkzaam was. In 1858 legde lij deze betrekking neder en spoedde zich naar NewYork, waar hij eerlang weder een professoraat aanvaardde. Gedurende den burgeroorlog stond hij aan.de zijde der Unie en vervaardigde een wetboek van krijgsregt, door den president Lincoln in 1863 onder den titel: „Instructions for the government of the armies of the United States in the field” in het licht gezonden.
In 1870 werd hjj van de zijde van Amerika benoemd tot lid van het internationaal seheidsgeregt over de Noord-Amerikaansche en Mexicaansche geschillen, en hij overleed te New-York den 3den October 1872. Tot zijne voornaamste geschriften behooren: „Political ethics (1838, 2 dln)”, — „Laws of property (1842, 2 dln)”, — en „On institutional selfgovernment or discourses on civil freedom (1853, 2 dln; 2de druk 1859)”. Voorts schreef hij nog: „Letters to a gentleman in Germany (1834)”, — „Reminiscences of an intercourse with Niebuhr the historian”, — „On anglican and gallican liberty”, — „Essay on subjects of penallaw and on uninterrupted solitary eonfinement at night and labour by day (1835)”, — „Legal and political hermenentics on principles of interpretation and construction in law and politics”, — en „On international copyright”. Ook heeft hij eenige regtsgeleerde werken in het Hoogduitsch uitgegeven. — Zijn zoon Oscar Monigomery Lieber, geboren te Boston in 1830 en in Duitschland opgevoed, bezocht de mijnschool te Freiberg, en heeft als delfstofkundige een goeden naam verworven.
