Lainé (Joseph Henri Joachim), een Fransch staatsman, geboren den llden November 1767 te Bordeaux, werd eerst pleitbezorger en in 1808 afgevaardigde naar het Wetgevend Ligchaam voor het departement der Gironde. In die betrekking legde hij eene zeldzame vrijmoedigheid aan den dag. Als Napoleon tegen het einde van 1813 nieuwe offers van geld en soldaten vorderde, trad Lainé op als rapporteur eener commissie, die tot behoud van den vrede en beveiliging van den eigendom en van personen constitutionéle waarborgen verlangde. Toen de Keizer hem verdacht maakte als ware hij een handlanger van Engeland, keerde Lainé naar Bordeaux terug, maar werd na de eerste Restauratie door Lodewijk XVIII tot voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden benoemd.
De terugkeer van Napoleon I noodzaakte hem, de wijk te nemen naar Holland, doch na de tweede Restauratie plaatste hij zich weder op den voorzittersstoel te Parijs. Wél was hij een uitstekend aanhanger der Bourbons, maar met niet minder trouw bestreed bij de plannen der ultra-koningsgezinden, die eene vernietiging der constitutie bedoelden. Den 7den Mei 1816 werd hij benoemd tot minister van Binnenlandsche Zaken, en hij bewerkte de ontbinding der zoogenaamde Chambre introuvable. Tevens deed hij aan de nieuwe Kamer het voorstel van eene kieswet, waarbij de Kamer door kiezers met een inkomen van 300 francs jaarlijks voor 1/5de deel zou worden vernieuwd, — een ontwerp, dat den 5den Februarij 1817 werd aangenomen. Nadat hij met betrekking tot de binnenlandsche aangelegenheden veel goeds had tot stand gebragt, moest hij den 29sten December 1818 zijne portefeuille afstaan aan Descazes.
Nu nam hij weder als afgevaardigde van het departement der Gironde zitting in de Kamer en voerde strijd tegen de beide uiterste partijen. Tijdens het ministérie Richelieu werd hij voorzitter van den raad van openbaar onderwijs, en op den 21sten December 1820 staatssecretaris zonder portefeuille, doch om redenen van gezondheid legde hij die beide betrekkingen neder. Tegen het einde van 1823 werd hij pair en verkreeg den titel van vicomte. Groot was zijne sympathie voor de zaak der Grieken, en met kracht bestreed hij de begunstiging der Jezuïeten. Hij overleed den 17den December 1835.
