Jeune

betekenis & definitie

Jeune (Jacob Karel Willem le), een Nederlandsch letterkundige, geboren te ’s Hage den 30sten Augustus 1775, studeerde te Utrecht in de regten, vertoefde in 1800 eenigen tijd in Denemarken, verkreeg in 1802 de doctorale waardigheid en vestigde zich in zijne geboorteplaats als advocaat. In 1806 was hij commies bij het departement van Financiën, werd in 1808 verplaatst bij de afdeeling Kunsten en Wetenschappen, bekleedde na 1814 onderscheidene betrekkingen bij ’s Rijks geldmiddelen , vestigde zich in 1844 als gepensioneerd inspecteur te Wageningen, en overleed aldaar in 1884. Hij was lid van de Maatschappij van Nederlandsche Letterkunde te Leiden. Van zijne geschriften noemen wij: „Geschied- en letterkundige nasporingen omtrent de afkomst en verspreiding der talen, met eene inleiding tot de algemeene taalkunde (1826—1827, 2 dln)”, — Letterkundig overzigt en proeven van de Nederlandsche volkszangen sedert de XVde eeuw (1828)”, — „Bouwstoffen voor de Nederlandsche letterkunde en hare geschiedenis (1—3 stukjes, 1829—1825)”, — „Antwoord op de vragen over het verrijken onzer moedertaal (1839)”, — „Het briefpostwezen in de Republiek der Vereenigde Nederlanden enz. (1851)”, — „Dichtvuurvonken van vroegeren en lateren leeftijd (1857)”, — en een aantal opstellen in tijdschriften.