Hemprich (Friedrich Wilhelm), een Duitsch reiziger en natuurkenner, geboren te Glatz den 24sten Januarij 1796, diende van 1813 tot 1814 als officier van gezondheid, keerde vervolgens terug naar het gymnasium te Glatz en studeerde daarna te Breslau in de geneeskunde. In 1815 voegde hij zich weder bij het leger, voltooide toen zijne studiën te Berlijn en wijdde zich eindelijk aan de natuurkunde. Nadat hij zich in laatstgenoemde académiestad als privaatdocent gevestigd had, ontving hij met Ehrenberg den last om deel te nemen aan de expeditie van Minutoli. De beide vrienden begaven zich in September 1821 op weg en bezochten Egypte, Nubië en de kust van Arabië.
Naauwelijks hersteld van den beet eener vergiftige slang, werd hij ziek te Dsjedda, en hoewel hij eerlang den togt kon voortzetten, bleef zijn ligchaam zwak. Den 7den Maart 1825 ontdekten de beide reizigers het groote en bewoonde eiland Farsan, doch werden te Massoea aangetast door tusschenpoozende koorts, waaraan Hemprich bezweek op den 30sten Junij van laatstgenoemd jaar. Zijn vriend bestelde hem ter aarde op het kleine eiland Toaloet tusschen Massoea en het vaste land, en keerde voorts met belangrijke verzamelingen huiswaarts. Van de „Naturgeschichte für höhere Lehranstalten”, door Hemprich geschreven, werd in 1829 een tweede druk bezorgd door Reichenbach. Zijne berigten omtrent de volbragte reizen zijn met die van Ehrenberg zamengesmolten.
