Hekelen noemt men eene bewerking van het pas gebraakte vlas, dat daarbij over eene plank gehaald wordt, waarop zich een aantal ijzeren, digt naast elkander geplaatste pinnen bevinden.
Hierdoor wordt het vlas van alle onreinheden alsmede van de hede gezuiverd en geschikt gemaakt om te spinnen Men kan hieruit afleiden, welke beteekenis men moet toekennen aan „hekelen” in figuurlijken zin, — voorts aan „iemand over den hekel halen”, alsmede aan „hekelschrijver” en „hekeldicht”, — of aan „een hekel aan iemand hebben”, dat is, iemand als een hekel — een met kwetsende pinnen gewapend werktuig — beschouwen.
