Halliwell (James Orchard), een Engelsch letterkundige, geboren te Chelsea den 21sten Junij 1820, studeerde 2 jaar te Cambridge en maakte zich bekend door eene uitgave der reizen van John Mandevïlle (1839). Hij werd daarna belast met een onderzoek naar de handschriften der Chatham-bibliotheek te Manchester, en voldeed daaraan door zijn „Account on the European manuscripts in the Chatham library at Manchester (1842)”. Voorts gaf hij een door hem ontdekten roman in verzen, getiteld „Torrent of Portugal (1842; 2de druk 1866)” in het licht, benevens het oorspronkelijk handschrift der „Merry wifes of Windsor (1842)” van Shakspere. De vrucht van zijne verdere nasporingen omtrent dien dichter waren de „Shakespeariana (1841)”, alsmede eene levensbeschrijving van Shakspere (1848).
Belangrijker echter is zijne „Early history of freemasonry in England”, en zijne „Dictionary of archaic and provincial words (1844—1845, 2 dln; 3de druk 1855)”. Ook leverde hij: „Nursery rhymes of England (1854, 5de druk)”, — „The Thornton romances (1844)”, — „Popular rhymes and nursery tales (1849)”, — en „Discriptive notices of popular English histories (1849)”. Door de uitgave der „Letters of the Kings of England (1846, 2 dln)” maakte hij belangrijke documenten aan het publiek bekend. In 1852 maakte hij een aanvang met eene prachtig geïllustreerde folio-uitgave van Shakspere, die in 1865 in 15 deelen voltooid en daarna door een supplement achtervolgd werd. Ook schreef hij nog: „Notes of excursions in NorthWales (1861)”, — „Rambles in the Western Cornwall (1861)”, — en „Stratford upon Avon in the times of the Shakspeare’s (1864)”.
