Fryxell (Anders), een verdienstelijk Zweedsch geschiedschrijver, geboren den 7den February 1795 te Hesselskog in Dalsland, studeerde te Upsala, was achtereenvolgens leeraar, rector, professor en predikant te Stokholm, en werd in 1836 tevens proost van het Noordelijke Wermland. Laatstgenoemde betrekking legde hij evenwel in 1847 neder, om zich geheel en al aan de beoefening der geschiedenis te kunnen wijden. Sedert 1831 had hij onderscheidene archieven van zijn vaderland doorsnuffeld, en in 1834 volbragt hy eene reis door Pruissen, Polen, België, Nederland en Denemarken, om aldaar historische bescheiden op te sporen. Te Kopenhagen en te Weenen maakte hij afschriften van de gezantschapsberigten van 1640 tot 1697, en gaf die onder den titel van „Handlingar rörande Sveriges historia (1836—1843, 4 dln)” in het licht.
Zijn hoofdwerk echter is: „Berattelser ur Svenska historiën (1823— 1864, 34 dln)”, hetwelk tot 1740 loopt en een volksboek geworden is. Voorts schreef hij eene „Geschiedenis van Zweden tot aan den dood van Eric XIV”, alsmede eene „Geschiedenis van Gustaaf Adolf”, — benevens het boek „Om aristokrat-fördömandet i Svenska historiën (1845—1850, 4 dln)”, waarin hij, zonder de voorregten van den adel te verdedigen, dezen tegen menig verwijt in bescherming neemt, — en eindelijk eene „Svensk spraklara (1824 en later)". Ook heeft hij gedichten uitgegeven, en van deze is het zangspel „Wermlands flickan” het merkwaardigst.
