Förstemann (Ernst Wilhelm), een Duitsch taalkundige, geboren te Dantzig in 1822, legde zich aan de universiteiten te Berlijn en te Halle met ijver toe op de kennis der Germaansche talen, en begaf zich vervolgens naar zijne geboorteplaats, waar hij als huisonderwijzer en hulpleeraar aan het gymnasium werkzaam was. Naar aanleiding eener prijsvraag van de Académie te Berlijn schreef hij het „Altdeutsche Namenbuch (1856—1859, 2 dln)”, waarvan in 1871 eene tweede uitgave verscheen. Nadat hij reeds vroeger tot leeraar aan het Lycéum te Wernigerode benoemd was, schreef hij voorts een aantal taalkundige opstellen in het „Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung” van Kuhn en in het tijdschrift „Germania”.
Voorts verscheen zijn boek „Die Deutsche Ortsnamen (1863)”, waarna hij in 1866 benoemd werd tot opperbibliothecaris aan de Koninklijke boekerij te Dresden. Ook vermelden wij van hem „Die gräfliche Stolberg'sche Bibliothek zu Wernigerode (1866)” en „Ueber Einrichtung und Verwaltung von Schulbibliotheken (1865)”. Eindelijk heeft hij eene uitvoerige geschiedenis van den Germaanschen taalstam aangekondigd.
