Elsasser (Friedrich August), een verdienstelijk landschapschilder, werd geboren te Berlijn in 1810, genoot onderwijs aan de teeken-académie aldaar en begaf zich in 1832 naar Italië. Meestentijds vertoefde hij te Rome, waar hij zich tevens toelegde op de muziek en op de nieuwe talen.
Met levensgevaar en groote moeite volbragt hij een togt door Calabrië, maar deed er ook de beginselen op eener borstkwaal, die hem weldra ten grave sleepte. Niettemin leverde hij eene reeks van prachtige doeken, die hem grooten roem bezorgden. Met zeldzame trouw wist hij het karakter van het zuiden, den rijken plantengroei, den helderen hemel, de bekoorlijke vèrgezigten weder te geven en in een dichterlijken gloed te hullen. Voorts roemt men onder de voortbrengselen van zijn penseel een gezigt op Palermo, het binnenste van een kloostergang aldaar, het Campo Santo te Pisa bij maanlicht, de Sirenengrot te Tivoli, — voorts de St. Pieters-kerk (van binnen gezien), het Keizerlijk paleis te Rome, en de schouwburg te Taormina. Vruchteloos zocht hij herstelling in eene reis naar de Duitsche baden in 1842. Hij werd lid der Académie te Berlijn en ontving een jaargeld van den Koning van Pruissen, waarna hij den 1sten September 1845 te Rome overleed, een groot aantal onvoltooide stukken en schetsen achterlatende.— Ook zijn broeder Julius Elsasser, geboren te Berlijn in 1815 en overleden te Rome in 1859, heeft als schilder van Italiaansche landschappen grooten roem verworven.
