Een uitstekend kenner der muziek, werd geboren te Altona den 25sten Februarij 1799, studeerde te Leipzig in de regten, en hield zich ijverig bezig met de toonkunst.
In 1823 vestigde hij zich te Berlijn en genoot er de lessen van den ervaren componist Bernhard Klein, daar hij zich na het verlies van zijn vermogen geheel en al aan de muziek wilde wijden. Vooral legde hij zich toe op de theorie en de geschiedenis der kunst en deed goede uitgaven van oude muziek in het licht verschijnen. Voorts schreef hij „Theoretisch-praktische Harmonielehre (1840 en 1859)”, belastte zich geruimen tijd met de redactie van het tijdschrift „Cäcilia”, en gaf eene omwerking in het licht van de „Notice biographique sur Roland de Lattre (1837)” van Delmotte. Na eene binnen- en buitenlansche reis werd hij in 1842 custos van de afdeeling „Muziek” der Koninklijke bibliotheek, ontving in 1849 den titel van professor, en overleed te Berlijn den 12den April 1858.
