Onder dezen naam vermelden wij:
Michiel van Coxie, de Oude, geboren te Mechelen in 1500.
Deze verdienstelijke schilder was eene leerling van Barend van Orley, bestudeerde te Rome de stukken van Rafaël, schilderde er in de St. Pieterskerk eene „Verrijzenis” in fresco, en werd in 1539 ingeschreven in het schildersgild te Mechelen.
Hij had eene keurige manier van schilderen en wist aan zijne vrouwenbeelden eene ongemeene bevalligheid te geven.
Philips II, koning van Spanje, belastte hem met de vervaardiging van onderscheidene stukken, die vorstelijk betaald werden, zoodat Coxie tot de vermogende lieden behoorde en een belangrijk kabinet van schilderijen verzamelde.
Hij overleed in 1592 aan de gevolgen van een val van een steiger vóór het stadhuis te Antwerpen.
Men heeft van hem in de St. Geertruida-kerk te Leuven „Jezus tusschen de 2 moordenaars”, — eene „Kruisdraging”, — eene „Opstanding”, — en eene „Nôtre Dame des sept douleurs”, — en in de St. Rombout’s kerk te Mechelen eene „Besnijdenis van Jezus”. Voorts heeft men ook in het Muséum te Antwerpen, in een paar kerken te Brussel, en in Spanje stukken van zijne hand.
Michiel van Coxie, de Jongere Hij is een zoon van den voorgaande. Hij werd geboren te Mechelen in 1540, en in 1562 aldaar in het schildersgild opgenomen.
Nadat hij zich later te Brussel gevestigd had, vervaardigde hij vele historiestukken. In de Lieve Vrouwen kerk te Mechelen leverde hij eene „Verzoeking van den heiligen Anthonius”. Men vermeldt eindelijk, dat hij in hoogen ouderdom overleed.
Jóhannes Antonius de Coxie Johannes, behoorende tot hetzelfde geslacht. Hij was een verdienstelijk historie- en portret-schilder en zag zich benoemd tot hofschilder van Frederik I, koning van Pruissen, alsmede tot jonkheer. Hij leefde nog in 1708.
