Chodkjewicz of Chodkowic. Onder dezen naam vermelden wij:
Jan Karl Chodkjewicz, een Poolsch veldheer, die in 1560 geboren werd. Hij bezocht de Jezuïeten-académie te Wilna, reisde vervolgens in Italië, Spanje, Frankrijk, de Nederlanden, Engeland en Duitschland, nam deel aan onderscheidene oorlogen en muntte zoodanig uit door dapperheid, dat hij tot veld-hetman van Litthauen benoemd werd.
In 1602 nam hij het opperbevel op zich over het Poolsche leger in Lijfland, behaalde bij Dorpat en Weiszenstein eene overwinning op de Zweden, werd daarna groot-hetman van Litthauen en bragt in 1605 bij Kirchholm aan koning Karel IX de nederlaag toe. Deze zegepraal maakte zijn naam beroemd door geheel Europa. In 1611 sloot hij een wapenstilstand met de Zweden, en Sigismund III riep hem op, om den strijd tegen den valschen Demetrius voort te zetten.
De ellendige toestand van het leger noodzaakte hem inmiddels, Moskou te verlaten en in Rusland om te zwerven, totdat een verdrag hem den vrijen terugtogt naar Polen vergunde (1618). In 1620 bekleedde hij het opperbevel in den krijgstogt tegen de Turken, behaalde onderscheidene overwinningen, doch overleed reeds in het volgende jaar. Hij heeft de beschrijving zijner krijgsbedrijven in handschrift nagelaten.
Alexander Chodkjewicz, uit hetzelfde geslacht gesproten. Hij wijdde zich aan de beoefening der wetenschap, doch toen in 1812 Polen, op de hulp van Frankrijk vertrouwende, in opstand kwam tegen Rusland, nam hij deel aan de volksbeweging en vormde op eigen kosten een infanterie-regiment. In 1818 was hij woiwode van Polen, maar wegens eene beleedigende behandeling van grootvorst Constantijn legde hij die betrekking neder. Wegens eene zamenzwering, die in 1826 aan het licht kwam, werd hij in hechtenis genomen en naar Sibérië gebannen. Zijne verdere lotgevallen zijn onbekend. Hij schreef onderscheidene tooneelspelen, en onder deze 2 treurspelen „Cato en Virginia”, en „Wladislaus Jagellon”.
