Bron de Vexela (Joseph Ie), een dapper Nederlandsch krijgsman, werd geboren te Nijmegen den 10den Maart 1793. Reeds in 1799 werd hij cadet bij de infanterie en in 1807 kwam hij als kweekeling op de militaire school te Hondsholredijk. In Fransche dienst nam hij als eerste-luitenant deel aan den togt naar Rusland en werd in 1815 in Nederland tot kapitein bevorderd.
In 1823 werd hij overgeplaatst bij het Indische leger, streed in de binnenlanden van Padang en op de westkust van Sumatra en verkreeg den rang van majoor in 1824, — voorts op Makassar en in de oorlogen tegen Dipo Negoro. In 1831 vertoefde hij met verlof in Nederland en zag er zich geplaatst als commandant der troepen in het vijfde district van Zeeland en als bevelhebber van de 1ste afdeeling mobiele Overijsselsche schutterij. In 1837 vertrok hij als kolonel naar Indië en werd er bevelhebber der tweede groote militaire afdeeling. In 1841 werd hij gepensioneerd, verkreeg den titulairen rang van generaal-majoor, en overleed te Maastricht den 13den November 1853. Hij was ridder van de militaire Willemsorde 3de klasse, en van de orde van den Nederlandschen Leeuw.
