Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 11-01-2018

Aristómenes

betekenis & definitie

Aristómenes, de held van den tweeden Messénischen oorlog, was de laatste kloeke strijder voor de vrijheid van zijn ongelukkig vaderland. Hij was een zoon van Pyrrhus of Nicomedes uit het geslacht der Aepytiden. Na den slag bij Derae in Messénië werd hij wegens zijne voorbeeldelooze dapperheid tot koning van Messénië uitgeroepen, maar hij vergenoegde zich met de betrekking van onbeperkt legerhoofd, waarna hij door eene reeks van vermetele heldenfeiten angst en schrik verspreidde onder de Lacedémoniërs, zoodat de dichter Tyrtaeus dier moed door zijne krijgsliederen moest doen herleven.

Na het verraad van Aristócrates, koning van Arcadië, begaf Aristómenes zich met zijne dapperen naar de bergvesting Ira. Van hier zette hij den oorlog voort gedurende elf jaren, verdedigde zich in dien burg nog drie dagen nadat de buitenmuren reeds door den vijand beklommen waren en trok ten laatste met al de zijnen ongedeerd door de verbaasde Spartanen heen.

Volgens zijn raad begaven zich de geredde Messéniërs (667 vóór Chr.) onder aanvoering van zijn zoon Gorgus en van Manticlus, een zoon van den wigchelaar Theoclus, naar Sicilië, waar zij hunne volkplanting, ter eere van hun vaderland, Messana (Messina) noemden. Aristómenes zelf bleef achter, om de Spartanen met onverzoenlijken haat te vervolgen, maar hij overleed, toen hij op het punt was om naar Ardys, Koning van Sardes, en naar Phraortes te Ecbatana te reizen, bij zijn schoonzoon Damagetes, den gebieder van Ialysus op het eiland Rhodus. Hier werd een prachtig gedenkteeken voor Aristómenes opgerigt, en men bragt hem er goddelijke hulde.

< >