is de naam van een afdeling der Bantoenegers, een der twee voornaamste negergroepen; zij leven in Zuid-Afrika ten Zuiden van de Zambezi.
De Zoeloes zijn krachtig gebouwde mensen; dapper, volhardend en scherpzinnig; ook oorlogszuchtiger dan hun overige rasgenoten. De Boeren hebben dat tot hun schade moeten ondervinden.
Meermalen zijn de Zoeloes geregeerd door aanvoerders met buitengewone capaciteiten. Bij tijden hadden zij een uitmuntende organisatie, het gehele volk werd dan tot krijger gemaakt en allen moesten tot hun veertigste jaar ongehuwd blijven.
Het gelukte hun op te dringen tot aan het Victoriameer en ook Zuidwaarts de Boeren lang tegen te houden. Hun voornaamste wapen was de assagaai, werpspeer, later ook een stootwapen.
In bijna alle opzichten komt het leven van de Zoeloes overeen met dat van de overige Bantoenegers, alleen beoefenen zij meer veeteelt en stellen zij minder belang in den landbouw. Dit is een logisch gevolg van hun levenswijze in den tijd, toen ze nog bijna uitsluitend krijgers waren. Landbouw kost meer tijd en zorg dan veeteelt en is aan een vaste plaats gebonden.
Ze wonen in hutten in den vorm van een bijenkorf, die in een „kraal” bijeengebouwd zijn. Een typische Zoeloekraal is kringvormig en bestaat uit twee ringen. De binnenste ring omsluit de ruimte, waarin ’s nachts het vee opgeborgen wordt. Daar omheen liggen dan de hutten en daarbuiten staat een stevige palissade.
