eigenlijk Tiziano Vecellio (1477 —1576), was een der grootste Italiaanse schilders uit de laatste periode der Renaissance. Als jonge knaap kwam hij te Venetië en legde zich al vroeg op de schilderkunst toe.
Zijn voornaamste leermeester was Giovanni Bellini. In samenwerking met Giorgione vervaardigde hij een aantal fresco’s.
In 1516 schilderde hij te Ferrara voor hertog Alfonso enige stukken en in den loop der volgende jaren werkte hij onafgebroken door om aan de talrijke opdrachten te kunnen voldoen. In 1526 leverde Titiaan zijn meesterstuk „De Madonna met de familie Pesaro”.
Zes jaren later vertoefde hij te Bologna, waar hij twee portretten van Karel V vervaardigde. De Keizer benoemde hem daarop tot hofschilder, verhief hem in den adelstand en benoemde hem tot ridder van de Gouden Spoor.
Nu stegen zijn roem en aanzien tot buitengewone hoogte: waar hij verscheen, bewees men den groten kunstenaar een bijna vorstelijke eer. Velen van de aanzienlijksten van dien tijd achtten het een voorrecht hun portret door Titiaan te laten schilderen.
In 1541 werkte hij weder voor Keizer Karel te Milaan. Vier jaren later werd hij te Rome luisterrijk ontvangen; daar schilderde hij, behalve een portret van paus Paulus III, de beroemde „Danaë”.
Te Augsburg schilderde hij in de jaren 1548 en 1550 de portretten van Karel V, van zijn zoon Filips en van Granvelle. Ook later was hij nog te Venetië voor Filips werkzaam.
Hij werd lid van de Academie te Florence en overleed in 1576 te Venetië op bijna 100-jarigen leeftijd aan de pest.
