betekent, als stijlfiguur, iets overvloedigs, iets overbodigs, de dubbele uitdrukking van een denkbeeld. Het overbekende voorbeeld van een pleonasme is de „dubbele portebriséedeur, die naar twee kanten opengaat.” Het pleonasme is hier vierdubbel.
Portebrisée alleen is al voldoende; deur is reeds overtollig, dubbele nóg overtolliger en de toevoeging, dat de deur naar twee kanten opengaat, kan ook best gemist worden. Een ander bekend pleonasme is „een stille pantomime zonder lachen of spreken.” Veelal ontstaan pleonasmen, doordat de spreker het vreemde woord niet begrijpt en, om extra duidelijk te zijn, er nog een uitleg van het begrip aan toevoegt.
