is een bekende naam in onze letterkunde. Van 1838—1871 leefde de schrijver en journalist Simon Gorter.
Hij werd in 1861 predikant, doch moest zijn ambt neerleggen wegens een ongeneeslijke kwaal: t.b.c. Zijn kritieken en ander werk, na zijn dood uitgegeven onder den titel „Letterkundige studiën”, worden zeer geroemd om den geestigen stijl.Zijn zoon was Herman Gorter (1864—1927), de dichter van de beroemd geworden „Mei”, waarvan je allen den beginregel: „Een nieuwe lente en een nieuw geluid”, die tot vervelens toe wordt aangehaald, natuurlijk kent.
Behalve den beginregel moet je ook ’t hele gedicht eens lezen, het is werkelijk (bij zijn verschijning in 1889) een heel nieuw geluid geweest in onze letterkunde.
Het verscheen eerst in „De Nieuwe Gids” en weldra ook afzonderlijk en werd spoedig populair door zijn frisse oorspronkelijkheid van klank en verbeelding, en zijn sterk persoonlijk karakter.
De laatste eigenschap kenmerkt trouwens Gorters hele werk: hij was een persoonlijkheid met een fel temperament, dat zich hevig verzette tegen slapheid en conventie en tegen alles, wat hij als onrecht beschouwde. Zijn „Verzen”, die in 1890 werden uitgegeven, dragen een nog persoonlijker karakter en worden thans algemeen geroemd om de wijze, waarop de dichter hierin streefde naar de onmiddellijke verklanking van gevoelsindrukken.
Gorter promoveerde in 1889 in de klassieke letteren en was een tijdlang leraar te Amersfoort. Hij vestigde zich daarna te Bussum, waar hij zich geheel aan de letterkunde en wijsbegeerte wijdde.
In deze periode vertaalde hij Spinoza’s „Ethica” en' schreef hij een omvangrijken dichtbundel, getiteld „De school der poëzie”.
Hij was een overtuigd sociaal-democraat en een tijdlang een vooraanstaande figuur in de beweging. Later sloot hij zich bij de meest linkse groep aan en kwam via deze tot het communisme, in welke periode hij ook redacteur van „De Tribune” was.
In zijn socialistische periode (1903) gaf hij eerst een nieuwen verzenbundel uit, getiteld „Verzen”, in 1906 verscheen „Een klein heldendicht”, in 1912 „Pan”, een gedicht, waarin de bevrijding der mensheid door het socialisme getekend wordt.
In het laatst van zijn leven publiceerde hij nog een aantal propagandageschriften over de Marxistische beweging (zie ook: Marx). Juist in den laatsten tijd wordt door vele critici weer in het bijzonder de aandacht op de figuur van Herman Gorter en zijn betekenis voor onze letterkunde gevestigd.
Arnold Mare Gorter tenslotte (1866—1932) was een bekend Nederlands schilder, die vooral in het buitenland heel wat succes had en wiens werk, hoofdzakelijk landschappen van Hollandse weiden, reeds tijdens zijn leven veel verkocht w;rd naar Amerika.
Hij heeft een tijdlang les gegeven aan de Koningin en hij heeft toen met de Koninklijke familie een studiereis naar Noorwegen gemaakt.
