Wanneer iemand een arm of been gebroken heeft, en het lichaamsdeel is door den dokter gezet, dan is het van het grootste belang, dat het volkomen onbewegelijk blijft, tot de gebroken delen weer aaneengegroeid zijn.
Daarom legt men in veel gevallen een gipsverband aan. Men omzwachtelt het lichaamsdeel met een laag watten of zacht flanel en omwikkelt het daarna met banden van gaas, die tevoren in gipsmeel en daarna in lauw water gedoopt zijn. Dan strijkt men nog met de hand een dunne gipsbrij over het gaas, zodat een glad geheel wordt gevormd. Het gips wordt zeer spoedig hard, zodat het verband weken lang kan blijven zitten.
Vooral in den oorlog, bij het vervoer van gewonden met gebroken ledematen over groten afstand, is het gewenst een gipsverband aan te leggen, om te voorkomen, dat de gebroken delen door het schokken van hun plaats geraken of pijn veroorzaken.
