In Nederland zowel als in het buitenland hebben de besturen (Senaten) van de Universiteiten de bevoegdheid iemand, ook al heeft deze nooit aan de academie gestudeerd, den doctorstitel te verlenen op grond van zijn grote wetenschappelijke verdiensten; zelfs zonder dat hij een dissertatie heeft geschreven. Men wordt dan doctor honoris causa; dat wil zeggen: eredoctor.
In een plechtige zitting van den senaat wordt dit eredoctoraat verleend. De doctor honoris causa heeft hiermede het recht verkregen den doctorstitel te voeren.Soms wordt de titel ook verleend aan beroemde personen in het buitenland, die dan echter meestal in hun eigen land al den gewonen doctorstitel hebben of reeds hoogleraar zijn.
Het is natuurlijk een grote eer het eredoctoraat van een universiteit te ontvangen.
