Hieronder verstaat men de eilanden, die in het Oosten van de Caraïbische Zee liggen.
„Waarom noemt men die eilanden nu Bovenwindse eilanden?”, zullen jullie vragen. _ Daarvoor moet je weten, dat in de Caraïbische Zee bijna het gehele jaar door een N.O. wind waait, een passaat (zie aldaar). De schippers, die nu met hun zeilschepen op deze zee voeren, hadden dus steeds de in het O. en N.O. van deze Zee liggende eilanden „boven den wind”, terwijl de eilanden voor de kust van Venezuela „beneden den wind” lagen.
Zo is de naam Bovenwindse- en Benedenwindse eilanden ontstaan.
Van de Bovenwindse eilanden behoren Saba en St. Eustatius geheel aan Nederland en delen we St. Martin met Frankrijk.
Saba is het kleinste van de drie, het bestaat eigenlijk alleen uit één berg, en zo goed als de gehele bevolking is van Europese afkomst. Rotspaden zijn er de enige wegen en deze zijn er nog schaars en slecht. Een goede aanlegplaats is er ook niet en daarom is het juist zo typisch, dat de enige middelen van bestaan er de scheepvaart en de scheepsbouw zijn.
Sint Eustatius is een wat groter eiland, dat echter ook al een rotsachtigen bodem heeft. Toch zijn landbouw en een niet onbelangrijke veeteelt er de middelen van bestaan voor de bevolking, die grotendeels uit kleurlingen bestaat. Oranjestad is een vervallen plaatsje; hiervandaan vertrekken de schoeners, die het verkeer met Curaçao onderhouden.
Sint Martin tenslotte is het grootste van de drie Nederlandse Bovenwindse Eilanden. De schoeners, die dit eiland bezoeken, moeten op de rede van Philipsburg ankeren, want een haven is er niet. In de kustvlakten heeft men zoutpannen aangelegd en zout is er dan ook een van de voornaamste producten.
Samen tellen deze drie eilanden 6600 inwoners.
Tot de Benedenwindse eilanden behoren de A. B. C.-eilanden, n.l. Aruba, Bonaire en Curaçao.
C u r a ç a o (dat nog geen derde van de grootte van Zeeland heeft) is verreweg het belangrijkste eiland, vooral sinds de opening van het Panamakanaal in 1914. De schepen, die door dit kanaal varen, komen op het eiland bunkeren of olie innemen, want Willemstad heeft een goede haven, waar de schepen bij alle weersomstandigheden kunnen binnenvallen. De kustplaatsen van Venezuela liggen eigenlijk nog gunstiger ten opzichte van het Panamakanaal, maar de havens zijn daar slecht en ook heersen er bijna geregeld oproer en opstand, zodat de schepen aan Curaçao verre de voorkeur geven. De Bataafse Petroleum Maatschappij heeft dan ook in Willemstad een groot bedrijf. De ruwe olie wordt in goede jaren door een veertigtal tankboten van Venezuela, waar ze gewonnen wordt, naar Willemstad vervoerd, waar men er nog petroleum en benzine uit raffineert. Bovenwindse Eilanden. — Het paleis van den Gouverneur van Curaçao te Willemstad.
Curaçao heeft in sommige jaren een groot gebrek aan water door de droogte, die dan soms maanden en maanden kan aanhouden. De landbouw en de veeteelt lijden dan heel veel schade.
Vanouds werden op dit eiland de oranjeappeltjes gekweekt voor de bereiding van de likeur Curaçao. Aruba en Bonaire zijn kleine eilanden (samen — 16000 inwoners).
