I [v. Jidd. beis, van Hebr. bet = letter b, als getalwaarde 2] (Barg.) 1 twee (ook: beis);
2 [v. Du. Batzen = geldstuk, duit; oorspr.: munt te Bern geslagen met als stadsembleem Bätz, een beertje] stuiver. De 1e en 2e betekenis lopen door elkaar, zodat bas zowel stuiver als dubbeltje (twee stuiver, beissie) kan betekenen.
II afk. B. [v. It. basso; vgl. Fr. bas = laag, van VLat. bassus = kort (niet hoog)]
1 lage mannenzangstem;
2 laaggestemd muziekinstrument (zie ook basso).
