turksch, eigenlijk buis, in het bijzonder een pijpenroer, wordt ook gebezigd voor de geheele pijp. Groote weelde wordt door de Turken zoowel aan dit roer, als aan het barnsteenen mondstuk en den met zilver en arabesken versierden aarden kop ten koste gelegd.
Het stoppen was een bijzondere kunst der tsjiboektsji, een afzonderlijke klasse van dienaren. Verschillend van de T. is de narghileh, een toestel, door welken de rook, eer hij in den mond komt, met een voor het oostersch oor aangenaam geruisch dcor water geleid en hierdoor gezuiverd en verkoeld wordt.
