lat., wedervergelding. Reeds in de XII tafelen moet van de T. gesproken zijn: si membrum rup[s]it, ni cum eo pacit, talio esto (tab. 8. 2.).
Later is de T. niet meer de wedervergelding in engen zin, maar ’t afkoopen der T. In geval van calumnia werd de T. de regelmatige straf. In de geschiedenis treedt deze vorm der vergeldende gerechtigheid reeds bij de oude Joden en Grieken op: ,,oog om oog, tand om tand", doch ook thans nog geldt zij a’s argument ter rechtvaardiging der doodstraf. Zij bestaat voorts als bloedwraak bij hartstochtelijke volkeren met nog niet ten volle georganiseerde staatkundige toestanden.