(don) staatsman, geb. te Logróno 1803, overl. te Enghien 1873, begon zijn politieke loopbaan als samenzweerder tegen koning Ferdinand VII, vluchtte naar Frankrijk, was in 1843 min.-president, moest wederom, wegens verraad, het land verlaten en mocht eerst in 1848 terugkeeren. Na de omwenteling van 1854 was hij achtereenvolgens gezant te Parijs en lid van de Cortes.
Toen O. Donnel in 1856 weder de leiding der zaken in handen kreeg, achtte hij het beter weder uit te wijken. Hij vestigde zich te Parijs, werd er na den val van het koningschap in 1868 nogmaals tot gezant benoemd, doch nam zijn ontslag toen Castelar aan het bewind kwam.
