fr., uitwijkelingen vluchtelingen, noemde men de protestanten of Hugenooten, die na de opheffing van het edict van Nantes onder Lodewijk XIV in grooten getale Frankrijk verlieten, om zich aan de vervolging te onttrekken. Engeland, Holland, Denemarken, Zwitserland, Duitschland, en aMaar inzonderheid Saksen, Brandenburg en Hessen, ontvingen deze R. met de grootste bereidwilligheid, terwijl de meeste regeeringen dezer landen hnn gelijke voorrechten met eigen onderdanën toestonden.
Frankrijk verloor op deze wijze meer dan een half millioen burgers, w.o. vele geleerden, kooplieden, fabrikanten en handwerkers, die de kunstvlijt van hun vaderland op vreemden bodem overbrachten.
