(namel. tabulae, lat.) bij de oude Romeinen nu eens grootere, dan weer kleinere, met was bestreken houten blaadjes, welke gebruikt werden om er brieven, aanteekeningen enz. op te schrijven. Waren er 2 of meer van die blaadjes in boekvorm vereenigd, waarbij dan de hoogere houten randen dienden om uitwisschen van het geschrevene te voorkomen, dan heetten zij duplices (grieksch diptyche), triplices (triptyche), multiplices.
Deze P., waarvan er zeer vele gevonden zijn, werden bij het toenemen der weelde dikwijls met goud en ivoor versierd en dienden veelvuldig als geschenk. Om de letters in de was te schrijven, bezigde men een griffel (zie Stilus), die aan het eene einde spits was en aan het andere afgeplat, om verkeerde letters uit te strijken of het geheele tafeltje weer voor nieuw gebruik te kunnen gladmaken.
