poolsch generaal,, geb. in 1765 te Wiisnowo in Litauen, trad in 1786 als gemeen kanonnier in dienst, klom tot den rang van majoor op, vluchtte na de laatste deeling van Polen naar Walachije en Italië, waar hij in 1797 in het poolsche legioen trad, en werd bij de Trebia door de Oostenrijkers gevangen genomen. Hij ging in franschen dienst over en nam aan de expeditie van SanDomingo deel.
In den veldtocht van 1812 onderscheidde hij zich vooral bij de Beresina en bracht de overblijfselen van het poolsche leger naar Warschau. In den slag bij Leipzig werd hij door de Russen gevangen genomen. Na den poolschen opstand van 1830 kommandeerde hij een divisie en onderscheidde zich bij Wawre, Bialolenka en Ostrolenka, Na als opperbevelhebber Warschau bij capitulatie te hebben overgegeven, begaf hij zich naar Frankrijk en overleed in 1845 te Chantilly bij Parijs.
