Karl frenzel

betekenis & definitie

Duitsch schrijver, geb. 6 Dec. 1827 te Berlijn, legde zich hier op geschiedenis en wijsbegeerte toe, arbeidde daarop eenigen tijd in het middelbaar onderwijs, was 1863—64 redacteur van Gutzkow’s „Unterhaltungen am häuslichen Herd” (Leipzig), redigeerde 1866—67 met Prutz het „Deutsche Museum”, en is sinds 1862 medewerker aan de Berlijnsche „National-Zeitung” (dramaturgische en literarische kritieken, feuilleton). F. schreef een reeks historische romans, waaronder mogen vermeld: Ganganelli (1863), Watteau (1864), Charlotte Corday (1864), Freier Boden (1868), Im goldenen Zeitalter (1870), La Pucelle (1871), Lucifer (Lpz. (1873), Chambord (Berl. 1883), Frauenrecht (1892), alsm. eenige dusgenaamde moderne romans, ais: Melusine (Bresl. (1860), Vanitas (Hannov. 1861), Die drei Grazien (Bresl. 1862), Silvia (Lpz 1875), Frau Venus (Stuttg. 1880), Die Geschwister (Berl. 1881), Dunst (Stuttg. 1887), Wahrheit (Berk 1889) enz., die zieh alle onderscheiden door een ongedwongen stijl en een binnen de perken gehouden, gezond realisme; hetzelfde geldt van zijn novellen: Auf heimischer Erde (Hannov. (1862), Geheimnisse (Lpz. 1872), Gefunden (Stuttg. 1874), Lebensriitsel (1875), Das Abenteuer (Lpz. 1882), Zwei Novellen (1884), Der Hausfreund (1884), Geld (Berl. 1885), Des Lebens Ueberdruss. FineBerliner Geschichte (Minden 1886), Neue Novellen (Berl. 1886), Schönheit (1887). Verder deed hij tal van geestvolle essays en verhandelingen het licht zien, bijeenverzameld en uitgegeven onder de titels : Dichter und Frauen. (3 bundels, 1857 — 66), Busten und Bilder (1864), Neue Studiën (Berl. 1868), Renaissance und Rococo (1875): in het werk Berliner Dramaturgie (1877) gaf hij een esthetisch zoowel als historisch belangwekkende bijdrage tot de geschiedenis van de moderne duitsche dramatiek.