boheemsch dichter, geb. te Mossoci (Hongarije) 1793, overl. te Weenen 1852, waar hij door de regeering tot professor aan de hoogeschool werd benoemd. Panslavist met hart en ziel, wrerd K. een der hoofden van de wedergeboorte der nationaalboheemsche letterkunde.
Zijn Gedichten verschenen in 1821; zijn meest beroemd werk: Slavy dcera (De dochter van den roem) is een verzameling van 622 sonnetten. Bovendien deed K. een Yerrameling van Slavakische volksliederen het licht zkn (1823—27) en schreef hij archeologische studiën, als: De godin Slawa, Het oude Slavische Italië. Zijn Verband tusschen de rassen en dialecten van | den Slarischen stam (1837) verwekte algemeen opzien.
