vlaamsch staatsman en letterkundige, in 1750 te Oudenaerde geb., was aldaar advocaat en griffier. Hij zette de bevolking op tegen de hervormingen, welke Jozef II wilde invoeren; werd 21 Oct 1789 te Brussel gearresteerd, maar eenige maanden later in vrijheid gesteld en naar het congres te ’s Gravenhage afgevaardigd ter vereffening der geschillen tusschen Oostenrijk en België.
Tijdens het Weener congres schreef R.: Over de inhuldiging der souvereimn van België, waarin hij de verkiesbaarheid der vorsten als een recht der Nederl. provinciën voorstelde. Koning Willem I benoemde hem tot lid der commissie belast met het ontwerpen eener grondwet. Hij overl. te Oudenaerde in 1832. Zijn Œuvres complètes zijn in 1838 uitgegeven (16 dln.).
