historie- en portretschilder, geb. te Gent in 1794, ontving zijn opleiding aan de schilderacademie dier stad, bij welke zijn vader professor was. In 1816 won hij te Mechelen een gouden medaille voor de zinnebeeldige voorstelling van het huwelijk van den prins van Oranje en in 1821 werd hem voor zijn schilderij Alexander bij Diogènes, vanwege de regeering, een jaargeld toegekend, ter voltooiing zijner studie in Italië.
In 1826 teruggekeerd, vervaardigde hij een van zijn beste werken, De h. Anna met het kind Jezus, en schilderde vele portretten. Een aantal brabantsche kerken bezitten schilderijen van M. en op het paviljoen bij Haarlem is zijn stuk De barmhartige Samaritaan. Later ging hij nogmaals naar Rome, vanwaar hij onderscheidene voorstellingen uit het italiaansche volksleven en enkele andere stukken ter tentoonstelling in België en Nederland afzond. Hij overleed te Rome in 1856.
