engelsch dichter, geb. 4 Nov. 1771 te Irvine (graafschap Ayr), kwam als bediende bij een boekhandelaar in Londen en werd 1792 medewerker aan het liberale „Scheffield Register”, waarvan hij weldra zelf de leiding nam (tot 1825) en het vervolgens „The Scheffield Iris” noemde. In 1794 werd hij wegens een gedicht over de bestorming der Bastille tot drie maanden, 1795 wegens een tweede persdelict tot zes maanden gevangenisstraf veroordeeld; 1806 verscheen The wanderer of Switzerland, and other poems, dat hem terstond een eervolle plaats onder de engelsche dichters verzekerde.
In 1810 volgde het gedicht The West-Didies, waarin de afschaffing der slavernij door het britsche parlement verheerlijkt werd. Nog grooter belangstelling vond The world hefore the flood (1812), een schildering van het idyllisch-patriarchale leven der eerste menschen. In 1819 publiceerde hij Greenland, een gedicht dat de schoonheid der arctische natuur beschrijft, 1827 The Pelican Island. Een verzamelde uitgave zijner werken verscheen 1841 in 4 dl.; sedert publiceerde hij nog eenige geestelijke liederen: Original hymns, for public, private and social devotion (Londen 1853). M. overleed 30 April 1854 te Sheffield.
