in de turksche ambtstaak eigenhandig geschreven bevel van den sultan, autographisch staatsstuk van den grooten heer; het gewoonlijk bij het woord gevoegde predicaat sjerif of hoemajoen, is een titelatuur des sultans, bij benadering te vertalen met „grootheerlijk”. De bekendste hatt-i-sjerif is die van Gülhaneh van 1839, de meest vermaarde hatthoemajoen die van 1856 (zie Turkije, geschiedenis).
Martin Hattala
tsjechisch philoloog, geb. 4 Nov. 1821 te Trsstena in het hongaarsche komitaat Trentschin, ontving in 1848 de priesterwijding, werd in 1861 hoogleer aar aan de universiteit te Praag, en nam in 1892 zijn -emeritaat. Hij schreef spraakkunsten van verschillende slawische talen, taalkundige verhandelingen enz.
