hoofdstad van Tonkin (Indo-Chine française), aan den rechteroever van de Song-Koï of Roode rivier, op de delta dier rivier; zij telt tusschen 70.000 en 100.000 inw. (w.o. een duizendtal Europeanen en 2000 Chineezen, overigens Anameezen) en bestaat uit een inlanderskwartier en de fransche wijk (la ville française); laatstgenoemde bevat de kantoren, magazijnen en door tuinen omgeven villa’s der fransche kooplui, de regeeringsgebouwen, het paleis van den gouverneur-generaal en dat van den annamschen onderkoning, alles gelegen aan breede, nieuwe boulevards; het inlanderskwartier bestaat uit een geheele reeks dorpen, gelegen aan den oever der rivier en tezamen 3 km. lang. H. is het voornaamste industrieele en commercieele centrum van Tonkin; de bevolking fabriceert lucifers, katoenen en zijden manufacturen, papier, artikelen van opschik, geïncrusteerde meubelen enz.
De stad werd omstreeks 770 n. Chr. gesticht en heette tot in de 19de eeuw Ke-Sjo (de markt).
