(vrijheer) oostenr. staatsman, geb. te Brzezowice (k. Tarnopol) 1817, werd in 1841 wegens hoogverraad in hechtenis genomen en na een ruim vierjarig proces ter dood veroordeeld, maar erlangde gratie van den keizer.
In 1848 werd hij lid van den rijksdag, in 1863 wegens ondersteuning van den poolschen opstand tot drie jaar vestingstraf veroordeeld, in 1866 tot lid van den galicischen landdag en in 1867 tot lid en tweede onder-voorzitter van het huis der vertegenwoordigers van den Rijksraad gekozen. Auersperg nam hem in 1873 op in zijn kabinet als minister zonder portefeuille voor de galicische aangelegenheden; hij bleef dit in het ministerie Taaffe; in 1888 verliet hij den staatsdienst.
