Eugène henri brisson

betekenis & definitie

Fransch politikus (radikaal), geb. 31 Juli 1835 te Bourges, studeerde te Parijs in de rechten, werd in 1859 advokaat aldaar, en medewerker aan de „Temps”; richtte in 1868 met anderen de „Revue politique” op, die nog hetzelfde jaar van regeeringswege opgeheven werd, werd in 1871 tot lid van de assemblée nationale gekozen, voegde zich in dit lichaam bij de uiterste linkerzijde, werd in Nov. i 881 in Gambetto’s plaats president der chambre des députós (tot 30 Mrt. 1885), vormde in Mrt. 1885 een kabinet ter vervanging van dat van Ferry, nam zelf de portefeuille van justitie en het minister-presidentschap, en trad naar aanleiding van de geringe meerderheid (4 stemmen) die hij op het aangevraagde krediet voor Tonkin (79 millioen francs) kreeg, 29 Nov. af; hij bleef echter lid van de kamer van afgevaardigden, en werd in de plaats van Burdeau, Dec 1894, weer president der kamer; bij de presidentsverkiezing na de aftreding van Casimir-Perier (Jan. 1895) door de radikalen kandidaat gesteld en door de socialisten gesteund leed hij echter met 361 stemmen de nederlaag tegen Faure, die 430 stemmen verkreeg; president der kamer bleef hij tot 1898, toen hij door Paul Deschanel werd vervangen; toen eenige dagen later het ministerie-Méline aftrad, kreeg hij opnieuw de opdracht een ministerie te vormen, in hetwelk hij president van den Raad, met de portefeuille van binnenland werd (Juli— Oct. 1898, zie Frankrijk-Geschiedenis).